هنوز فکر می‌کنید که این اعداد و ارقام خیلی قابل‌توجه و معنادار نیستند، اینها را هم داشته باشید؛ به‌طور متوسط هر ای‌میل این گروه بالای 15 هزار بیننده در روز دارد و آمار مجموع بازدیدهای 8 نامه الکترونیکی روزانه‌شان حداقل 150 هزاربار است (این عددها را با تیراژ روزنامه‌ها مقایسه کنید تا تفاوت کار بهتر دست‌تان بیاید). هر روز بیش از 300-200 نفر به اعضای گروه افزوده می‌شود و مارشال خان (امیر آقای حجوانی، رئیس مارشال مدرن) روزی 500 تا 700 ای‌میل شخصی دارد.
-پربیننده‌ترین ای‌میل‌های ما اینها بوده: سوژه خنده‌های وطنی، عکس منتخب ماه، رویدادهای فوری و اعلام سریع (مثل اعتراض به فیلم «300» - که ما برای اولین‌بار مطرحش کردیم).
-مطالب آموزش جنسی را – که در آن پیشگام بودیم و یکی از جذابیت‌های گروهمان محسوب می‌شد – خودمان فیلتر کردیم، چون اگر ادامه می‌دادیم، اتهام‌های دیگری به ما زده می‌شد.
البته ما هنوز هم روی آموزش صحیح این امر تاکید داریم؛ هم مباحث دینی، هم پزشکی و هم اجتماعی و آموزشی. حتی من خودم با بعضی پزشکان مشورت کردم ولی خب، دیدیم نباشد بهتر است چون خیلی‌ها نمی‌خواهند این مطلب – که یکی از مهم‌ترین مسائل زندگی است و جنبه‌های روحی، روانی و علمی زیادی دارد و می‌تواند منشأ بسیاری از مشکلات باشد– مطرح شود. ولی اگر فضایی باز شود، هنوز علاقه‌مندیم که روی آن به سبکی آموزنده کار کنیم.
-یکی از جذابیت‌های کار ما این بود که همه همکاران‌مان از همان روز اول با اسم و فامیل و عکس واقعی خودشان توی گروه ظاهر شدند. عامل دیگر موفقیت ما نظم و انضباط‌مان بود؛ در این مدت حتی یک روز هم نشد که بدون اطلاع قبلی و سر ساعت ای‌میل‌های ما برای اعضا ارسال نشود. هرکسی هر روز صبح که میل‌باکس‌اش را چک می‌کرد، میل‌های ما را دریافت می‌کرد.
-در مورد اعضای گروه، کمتر از 5 درصد تحصیلات دانشگاهی ندارند. بالغ بر 65 درصد شاغلند و از محل کارشان ای‌میل‌های ما را چک می‌کنند. 72 درصد اعضا را هم خانم‌ها تشکیل می‌دهند.
-از 8 تا 11 صبح بسیار پربیننده هستیم، از 11 تا 5/3 بعدازظهر برای نماز و ناهار، افت چک‌کردن داریم. 5/3 تا 6 که بعد از کار معمول روزانه است، بیننده‌ها زیاد می‌شوند. از 6 تا 9 سوت و کور است زیرا همه در مسیر یا سرگرم کارهای شخصی‌اند و 9 تا 12 هم نسبتا پربیننده‌ایم.
-ما خیلی استرس داریم که فیلتر نشویم. آخر قوانین هم درست تعریف نشده که کار کاملا مشخص باشد. هرچند همه همکاران من در ویرایش کمک می‌کنند ولی هیچ‌کس بدون هماهنگی من ای‌میل نمی‌زند و من هم تمام آنها را کلمه به کلمه می‌خوانم؛ حتی موزیک‌ها را اول خودم دانلود کرده و گوش می‌کنم و بعد می‌فرستم.
-اگر واقعا به قدرت و جایگاه یک گروه با این همه طرفدار توجه می‌شد، وضعیت خیلی بهتر بود. ما کارهای خیلی بزرگی کرده‌ایم؛ مثلا قبل از جام جهانی، 75 درصد در نظرسنجی سی‌ان‌ان گفته بودند که ایران به خاطر انرژی هسته‌ای از جام جهانی حذف شود. ما وارد عمل شدیم، نتیجه 87 به 13 به نفع ایران شد و سی‌ان‌ان مجبور شد نظرسنجی را حذف کند.
مشابه این کار را درمورد اعتراض به کاریکاتور پیامبر، بهترین بازیکن هامبورگ که مهدوی‌کیا بشود یا علی کریمی مرد سال آسیا شود یا درمورد رضازاده که بهترین وزنه‌بردار قرن شود، اعتراض به فیلم 300 (ما اولین رسانه‌ای بودیم که اعتراض کردیم ولی بعدها به نام وبلاگ‌نویس‌ها ختم شد) و... ما وقتی می‌توانیم رأی سی‌ان‌ان را عوض کنیم، خیلی کارهای دیگر هم می‌توانیم بکنیم؛ اگر رویمان حساب بشود و از ما حمایت کنند.
-فضای اینترنت با چند سال قبل فرق کرده و فرهنگ استفاده از اینترنت در کشور خیلی بالاتر رفته. الان خیلی از جوان‌ها در فضای اینترنت مشغول کار تخصصی، تجارت، فعالیت علمی و غیره هستند و خواندن ای‌میل‌های ما و سرزدن به سایت‌های تفریحی فقط بخشی از کار آنهاست.
-اگر چک‌کردن ای‌میل‌های گروه از هر نفر فقط 15 دقیقه وقت بگیرد و مخاطبان ما فقط 120 هزار نفر باشند، می‌شود روزی 30 هزار ساعت. تازه خیلی از ای‌میل‌های ما برای بقیه فوروارد می‌شود و گاهی به خود ما هم برمی‌گردد.
